Programma

Als zelfstandige jongerenorganisatie is het belangrijk om een gezamenlijke politieke basis te hebben. Het onderstaande (beginsel)programma is aangenomen door de Algemene Ledenvergadering van november 2021. Niet alle leden hoeven het met het programma eens te zijn. Wel vormt het een algemene basis waarop we als organisatie kunnen handelen.

Kapitalisme en tegenstellingen

Ons tijdperk wordt gekenmerkt door onzekerheid, crisis en uitbuiting van de mensheid en natuur. Deze problemen zijn het gevolg van de verhouding tussen economische klassen. In onze tijd, de kapitalistische periode in de geschiedenis, is dat de verhouding tussen het proletariaat (de arbeidersklasse) en de bourgeoisie (de bezittende klasse). Iedereen die direct of indirect afhankelijk is van loon is onderdeel van de arbeidersklasse. Naast arbeiders vallen ook gepensioneerden, werklozen en mensen die afhankelijk zijn van het inkomen van een ander onder deze klasse. De bezittende klasse bestaat uit degenen die afhankelijk zijn van de productiemiddelen die ze in handen hebben. De productiemiddelen zijn al het bezit dat nodig is voor het produceren van goederen en diensten. In ons systeem is het de bezittende klasse, een kleine minderheid, die de macht in handen heeft. Hun belang is het maken van zoveel mogelijk winst ten koste van mens en natuur. Hun belangen staan daarom recht tegenover de onze.

Dit is het duidelijkst zichtbaar op de werkvloer, waar werkende mensen strijden voor hoger loon en betere arbeidsvoorwaarden waar het kapitaal dit juist niet wil. Maar ook andere vormen van onderdrukking, zoals racisme, seksisme en onderdrukking van LHBTI’ers worden versterkt door het kapitalisme. Als je weinig geld hebt en elk moment je baan kwijt kan raken denk je wel twee keer na voordat je je uitspreekt tegen onderdrukkende systemen. Daarom gaat de strijd tegen deze vormen van onderdrukking en tegen kapitalisme hand in hand. 

Een ander voorbeeld van die tegenovergestelde belangen is de klimaatcrisis. Omdat de kapitalisten alleen produceren voor winst maken ze de planeet kapot. De rampzalige gevolgen hiervan komen ook weer terecht bij degenen die het hardst onderdrukt worden. Individuele actie is niet genoeg, het gaat om het systeem.

Democratie en de staat

Hoewel we in Nederland veel democratische rechten hebben gewonnen, zoals het algemeen kiesrecht, is ons systeem niet democratisch. De economie en productie is in handen van de bourgeoisie. Bovendien hebben ze via lobbyisten veel invloed op wetgeving. Personeel heeft vrijwel niets te zeggen over hoe de productiemiddelen gebruikt worden. Ook het staatsapparaat staat niet aan onze kant: het moet ervoor zorgen dat het kapitalisme kan blijven functioneren en zal het privé-eigendom van de bourgeoisie beschermen. Aan de andere kant kan het kapitaal de wet omzeilen of zonder serieuze gevolgen negeren. 

Politiek

De huidige gevestigde politiek, waaronder ook linkse partijen, kan geen antwoord bieden op de uitbuiting en crises van het kapitalisme. Zij lost de tegenstelling tussen de werkende klasse en de bezittende klassen niet op. Alhoewel de strijd voor hervormingen binnen het kapitalisme erg belangrijk is zien wij hier ook de beperkingen van in. Zolang het kapitalistische systeem in stand blijft staan deze hervormingen permanent onder druk. Ook lossen sociale hervormingen als de invoering van sociale zekerheid of een minimumloon niet de tegenstelling tussen klassen op. Enkel een socialistisch systeem kan uiteindelijk de mensheid volledig emanciperen.

Aan de andere kant zijn er in het verleden ook pogingen geweest om te breken met het kapitalisme en het socialisme in te voeren. Dit werd ook in de Sovjet-Unie geprobeerd, en dit verspreidde zich over grote delen van de wereld. Deze pogingen zijn echter mislukt: ze hebben niet de radicale verandering gebracht die we zoeken en zijn grotendeels vervallen in bureaucratische dictaturen. We moeten leren van deze geschiedenis en voorkomen dat we dezelfde fouten maken. 

Imperialisme en oorlog

Kapitalisme is een internationaal systeem. Er bestaat een internationale hiërarchie van landen gebaseerd op onderdrukking en geweld. Zolang dit systeem bestaat, en wapenfabrikanten belang hebben bij oorlog, zal er geen vrede zijn.  

Onze strijd is de strijd voor de emancipatie van de mensheid als geheel. Dat betekent een einde aan de klassenmaatschappij en een einde aan alle andere vormen van onderdrukking. Ons doel is een maatschappij waar iedereen bijdraagt naar hun mogelijkheden en krijgt naar hun behoefte. Waar de economie wordt ingericht op een transparante en democratische manier, zonder geld of privé-eigendom. Waar werk geen noodzakelijkheid is om te overleven, maar een behoefte van ieder mens. Waar de staat is afgestorven. Kortom een maatschappij waar men zich vrij van onderdrukking kan ontwikkelen. Naast de strijd voor een einde aan de klassenmaatschappij willen we ook een bijdrage leveren aan de dagelijkse strijd. Onder het kapitalisme vechten wij voor sociale, politieke en democratische rechten, zoals betere voorzieningen voor studenten of meer zeggenschap op je werk. Hierin nemen wij het uitgangspunt van jongeren maar vechten we ook voor de belangen van onze klasse als geheel.

De arbeidersklasse zal zich moeten organiseren voor haar belangen omdat ze geen toegang heeft tot de macht en productiemiddelen. De tegenstellingen van het systeem zorgen dat ze dit moeten blijven doen. Uiteindelijk is het in het belang van de arbeidersklasse om te breken met het kapitalisme en te komen tot het socialisme. Daarom willen we de strijd van de arbeidersbeweging verbinden aan de strijd voor het socialisme. 

De strijd voor het socialisme kunnen we niet alleen in het parlement voeren. De instituties van de staat zullen niet aan onze kant staan. Daarom moeten we de steun vergaren van een meerderheid van de bevolking om zo de kapitalistische staat omver te werpen en een democratische republiek te stichten onder leiding van de arbeidersklasse. Deze machtsovername, waarin de werkende klasse de instituties van het huidige systeem overneemt, afbreekt en vervangt, is de revolutie waar wij voor strijden. 

Ook kan dit niet enkel in één land. Het kapitalisme is een internationaal systeem en de bourgeoisie voert de klassenstrijd ook internationaal. Een machtsovername in één of enkele landen wordt gehinderd door economische isolatie en blokkades. Daarom moeten we ons ook internationaal organiseren.

Om ons doel te bereiken moeten we streven naar een onafhankelijke socialistische partij die staat voor de belangen van de werkende klasse en nauw verbonden is met vakbonden en sociale bewegingen. Een partij onafhankelijk van het kapitaal en van de staat. Deze partij moet intern ook democratisch zijn. Als we de maatschappij willen democratiseren moeten we bij onszelf beginnen. Ze moet staan voor vrijheid van spreken, publicatie en informatie en al haar vertegenwoordigers moeten verkozen en terugroepbaar zijn. Er moet geen sprake zijn van volledige politieke overeenstemming maar acceptatie van verschillende meningen en eenheid in actie.

Wij als ROOD zijn deze partij niet, maar als jongerenorganisatie die strijdt voor een nieuwe maatschappij zien wij wel de noodzaak voor zo’n partij. Om dit te bereiken moeten we ons oriënteren op de bestaande arbeidersbeweging. Door middel van activisme, agitatie en scholing proberen we jongeren te politiseren en te organiseren tegen het kapitalisme. We moeten sociale bewegingen versterken en onze ideeën en analyses verspreiden. Het is onze taak als socialistische jongerenorganisatie om jongeren op te leiden tot politiek leiders van de arbeidersklasse. Zo kunnen we bouwen aan de beweging die de basis vormt voor de machtsovername van de arbeidersklasse en uiteindelijk zal leiden tot emancipatie van de mensheid als geheel.