De Bode Arnhem: Terugblik op de 1e Internationale

Dit artikel is gepubliceerd in de september editie van De Bode Arnhem. Wil je meer lezen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!

Het is nu 160 jaar geleden dat op 28 september 1864 de Eerste Internationale werd opgericht, de Internationale Arbeidersassociatie. Deze mijlpaal in de geschiedenis van de arbeidersbeweging legde de fundamenten voor de groei van internationale solidariteit en de verspreiding van socialistische ideeën over de hele wereld. Het was de eerste keer dat arbeiders van verschillende landen zich verenigden in een gezamenlijke strijd tegen uitbuiting en onrecht. En hoewel de tijden sindsdien zijn veranderd, blijft de boodschap van de Eerste Internationale net zo relevant als ooit: "Arbeiders van de wereld, verenigt u!"

Wat de Eerste Internationale zo krachtig maakte, was de erkenning dat het kapitalisme een wereldwijd systeem is, dat overal ter wereld dezelfde problemen veroorzaakt voor de werkende klasse. Arbeiders in Londen, Parijs, Berlijn en New York worstelden allemaal met dezelfde uitbuiting en onderdrukking. De Internationale liet zien dat de strijd tegen dit systeem ook internationaal moest zijn. Alleen door grenzen te overstijgen en de handen ineen te slaan, konden arbeiders werkelijk hun lot in eigen handen nemen.

Onder leiding van revolutionairen zoals Karl Marx, groeide de Eerste Internationale uit tot een platform waar de verschillende tendensen binnen de arbeidersbeweging samenkwamen. Er waren Britse vakbondsleden, Franse radicalen, Proudhonisten en anarchisten zoals de volgelingen van Bakunin. Ondanks de verschillen in ideeën wist Marx de verschillende groepen te verenigen onder één doel: de bevrijding van de werkende klasse. Het was een tijd van hoop, strijd, en de overtuiging dat een andere wereld mogelijk was.

Hoewel de Eerste Internationale uiteindelijk uiteenviel door conflict tussen de verschillende tendensen, liet het een blijvende erfenis achter. De internationale solidariteit die toen werd gezaaid, zou later uitgroeien tot de Tweede Internationale, waarin massale socialistische partijen opkwamen die de beginselen van het marxisme omarmden. Het was een lang en zwaar proces, maar de ideeën van de Eerste Internationale bleven leven, en inspireerden generaties van socialisten en arbeidersactivisten.

Vandaag, in een tijd waarin we opnieuw geconfronteerd worden met groeiende ongelijkheid, klimaatcrisis, en de terugkeer van nationalisme, is de les van de Eerste Internationale belangrijker dan ooit. De strijd voor een betere wereld stopt niet bij landsgrenzen. De problemen waarmee wij vandaag worden geconfronteerd, kunnen niet in isolatie worden opgelost. Net zoals in 1864, hebben wij een gezamenlijke, internationale strijd nodig tegen de krachten van kapitaal en onderdrukking.

Laten we leren van de geschiedenis en ons herinneren dat de kracht van de werkende klasse ligt in onze eenheid. Net als de arbeiders die de Eerste Internationale oprichtten, kunnen ook wij een wereld bouwen waarin de middelen van de planeet gebruikt worden voor het welzijn van iedereen, niet voor de winst van enkelen. Wij zijn de toekomst—en de toekomst is de socialistische strijd.

De oproep blijft: "Proletariërs aller landen, verenigt u!"