Staakt-het-vuren: goed nieuws, maar onrecht blijft

Na lang onderhandelen hebben Israël en Hamas een akkoord gesloten voor een staakt-het-vuren. De Socialisten en ROOD, Socialistische Jongeren verwelkomen dit goede nieuws. We zien echter wel veel obstakels naar duurzame vrede.

Het akkoord biedt direct broodnodige verlichting voor de bevolking in Gaza. Het volgt na ruim een jaar genocide, waarin Israël tienduizenden tot meer dan tweehonderdduizend burgers heeft vermoord met bombardementen, in de grote steden vrijwel alle bebouwing is verwoest en alle vitale infrastructuur zoals ziekenhuizen en elektriciteit niet meer functioneren. Schoon drinkwater is schaars en een grote hongersnood dreigt. In die apocalyptische situatie is elke verlichting wenselijk. De afgesproken gevechtspauze en de toezegging om per dag honderden vrachtwagens met hulpgoederen de Gazastrook binnen te laten zijn goed nieuws.

Ook zijn er afspraken gemaakt voor het uitwisselen van gegijzelden. Hamas houdt nog tientallen Israëliërs vast, naast enkele soldaten die in gevechten na 7 oktober gevangen zijn genomen. Aan de andere kant houdt Israël tienduizend Palestijnen gevangen, waarvan een derde zonder proces en honderden kinderen. Als onderdeel van het akkoord worden ongeveer duizend Palestijnen vrijgelaten. Dit is een goede stap, maar naar onze mening nog niet genoeg. Wij vinden dat alle Palestijnen die vastzitten zonder proces, alle kinderen en alle politieke gevangenen moeten worden vrijgelaten. Dat Israël als onderdeel van het akkoord zich het recht behoudt om zijn veto uit te spreken over welke gevangenen worden vrijgelaten, is daarom een slecht teken. Het is aannemelijk dat Israël zal weigeren de meest prominente gevangenen vrij te laten, zoals de populaire Palestijnse leider Marwan Barghouti.

Er moeten nu duurzame afspraken gemaakt worden voor de wederopbouw van Gaza. Naar ons inziens moet dit gebeuren onder een Palestijnse leiding die zowel in de Gazastrook als de Westelijke Jordaanoever steun heeft van de bevolking. Zowel Hamas in Gaza als Fatah in de Westoever onder de impopulaire president Abbas hebben niet het draagvlak onder de bevolking die hiervoor nodig is. Wij hopen daarom op nieuwe open verkiezingen in de Palestijnse gebieden, die sinds 2006 niet meer hebben plaatsgevonden. Hiervoor is het vrijlaten van politieke gevangenen door Israël noodzakelijk.

We zijn helaas sceptisch over duurzame vrede. Deze oorlog en dit akkoord veranderen niets aan de onrechtvaardige omstandigheden waarin het Palestijnse volk leeft. Het apartheidssysteem in Israël en in de bezette gebieden blijft in stand. De kolonisatie en het bouwen van nederzettingen in de Westoever gaat verder. De Verenigde Staten blijven Israël onvoorwaardelijk steunen, zowel op politiek vlak als met wapenleveranties. De kans dat Netanyahu vervolgd wordt voor oorlogsmisdaden in het Internationaal Strafhof is nihil. Het Palestijnse volk zal hiermee nog steeds etnisch gezuiverd worden uit Palestina, zodat Israël zijn greep over de regio kan verstevigen. Het is daarom niet de vraag of, maar wanneer er een nieuwe geweldsuitbarsting komt.

Duurzame vrede is alleen mogelijk wanneer de materiële omstandigheden hiervoor worden geschapen. Op korte termijn is dat misschien mogelijk door het opbouwen van een Palestijnse staat en het erkennen hiervan door Israël, de Verenigde Staten en Nederland. Dit zou een goede eerste stap zijn. Echter heeft het verleden aangetoond dat Israël hier niet bereid toe is en is een tweestatenoplossing vooral een wensdenken van het liberale westen gebleken. Een eenstaatoplossing waarin Israëliërs en Palestijnen gelijke rechten hebben met bescherming van religieuze minderheden, is naar onze mening een duurzamere weg naar vrede. Hiervoor is het omverwerpen van het zionisme in Israël noodzakelijk, en vereist het verenigen van de arbeidersklassen in zowel Israël als Palestina om de wens om samen in vrede te leven op te eisen.