Politiesurveillance nog steeds een probleem

Dit artikel komt uit de Bode Arnhem van september 2022

In 2015 uitte de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens zorgen over de hoeveelheid persoonlijke data die de Nederlandse politie opslaat. Het was toen al duidelijk dat de politie de gegevens van miljoenen Nederlanders heeft opgeslagen; en misschien nog wel gevaarlijker: blijft opvragen.

Het gaat hier niet alleen om informatie met betrekking tot een misdrijf of overtreding waar de politie onderzoek naar doet, maar ook over gegevens zoals verhuizingen, huwelijken of geboortes. Ook houd de politie iemands nationaliteit, huidige adres, en BSN bij. Het bijhouden van deze informatie stopt nooit, zelfs niet na het overlijden van de persoon in kwestie. Ook zijn niet alleen verdachten slachtoffer van deze regeling. Deze gegevens worden bijgehouden van ooggetuigen, slachtoffers en zelfs mensen die alleen aangifte hebben gedaan. Niet alleen is dit gevaarlijk omdat de beveiliging van de 36 belangrijkste politiesystemen niet voldoende is, ook is er een veel grotere kans dat de politie vooroordelen over je heeft als ze al een hele waslijst aan informatie over je hebben zodra je met ze in aanraking komt.

Om het nog erger te maken heeft de politie zelf toegegeven dat het bewaren van deze gegevens niet noodzakelijk is. Ze proberen hier inmiddels wat aan te veranderen: de verwachting is dat de politie dit jaar met het “nieuwe beleid” begint (wat al uit 2019 komt).

Volgens de wet mag de politie niet meer gegevens verzamelen dan strikt noodzakelijk (art. 3 wet politiegegevens). De politie zei lang zelf dat alle informatie die ze verzamelen wel noodzakelijk is en ze dus legaal handelen. Inmiddels heeft de politie aangegeven te willen minderen met het verzamelen van gegevens. We zullen zien of het wat oplevert.