Jonge Democraten? Nein danke!

In dit artikel gaat ROOD Groningen in op de reden dat wij de Jonge Democraten niet welkom heten in Comité Vrouwenstrijd.

Eind 2021 werd Comité Vrouwenstrijd opgericht in Groningen. Het vormt vanaf het begin een coalitie van hoofdzakelijk linkse jongerenorganisaties die vrouwenemancipatie op de kaart willen zetten in Groningen. Zo nemen onder andere DWARS, de Jonge Socialisten, de Communistische Jongerenbeweging, de Groninger Studentenbond en ROOD deel aan dit comité.

Sinds onze oprichting hebben we al een aantal acties georganiseerd. Op dit moment zijn we bijvoorbeeld bezig met het realiseren van een burgeragendering in de Groningse gemeenteraad. Hiermee eisen we dat er betere structurele financiering van sociaal werk en slachtofferhulp komt en dat menstruatieproducten kosteloos beschikbaar worden gesteld in openbare en gemeentelijke toiletten.

Deze week kregen we bericht van de D66-jongeren Jonge Democraten (JD) dat ze graag zouden aansluiten bij het Comité om zich samen met ons in te zetten voor gratis menstruatieproducten. Wij vinden het prima wanneer de JD willen bijdragen aan onze belangrijke actie. Echter, ROOD heeft tegen het permanent opnemen van JD in het Comité Vrouwenstrijd gestemd. Met dit korte artikel willen wij uitleggen waarom.

ROOD heeft een socialistische wereldvisie. Dit houdt in dat wij ook naar vrouwenemancipatie door een rode bril kijken. Deze rode bril toont ons dat we leven in een kapitalistische klassenmaatschappij. Hierin is de bevolking opgedeeld in enerzijds een grote groep mensen die moet werken om te overleven, en anderzijds een kleine groep mensen die rijk worden van het werk van anderen. Dit geldt voor iedereen, ook vrouwen.

Wanneer rechtse mensen het hebben over feminisme dan bedoelen ze vaak dat vrouwen net zo makkelijk bovenaan de bedrijfstop moeten kunnen komen als mannen. Een soort CEO-feminisme, waarbij een kleine groep vrouwen het makkelijk krijgen om zichzelf te verrijken met de arbeid van de veel grotere groep vrouwen uit de werkende klasse. Op deze manier heeft maar een hele kleine groep vrouwen baat bij emancipatie, terwijl voor de overgrote meerderheid van de vrouwen niets verandert behalve het gender van hun uitbuiter.

Dit is niet hoe wij feminisme zien. Alle vrouwen hebben te kampen met de onderdrukking die patriarchie met zich meebrengt en dus moet de vrouwenstrijd ook opkomen voor alle vrouwen. Wij zien feminisme als een strijd tegen discriminatie op de werkvloer, tegen de seksistische mentaliteit die nog altijd breed aanwezig is in de samenleving, tegen onveiligheid voor vrouwen op straat of bij het uitgaan. We eisen toegankelijke en betaalbare menstruatieproducten, (gezonde) anticonceptiemiddelen en andere sociale zekerheden voor vrouwen. Als deze strijd voor emancipatie enkel ten goede komt aan een kleine bovenlaag van vrouwen maar niets verandert voor vrouwen uit de werkende klasse dan kunnen wij dat als socialisten geen vooruitgang noemen.

De Jonge Democraten zijn de jongeren van D66. Nu is D66 in onze ogen een liberale partij die de afgelopen decennia veel heeft gedaan om de positie van de werkende klasse (en dus werkende vrouwen) af te breken. Ze zijn medeverantwoordelijk voor het schuldenstelsel waar duizenden studenten onder te lijden hebben, voor liberaliseringen op de woningmarkt die hebben geleid tot de wooncrisis waar we ons nu in verkeren, voor bezuinigingen in de zorg en ga zo maar door. Op veel manieren hebben ze de rechten en zekerheden van werkende vrouwen aangevallen. En dan hebben we het nog niet eens over de misogyne Pechtold-affaire, waarvan de D66-partijtop een doofpot heeft gemaakt en uiteindelijk niemand voor is gestraft. Of dat D66 recent nog stemde tegen het instellen van een Nationaal Coördinator Geweld tegen Vrouwen. Of dat D66 op dit moment in de Tweede Kamer bezig is met het voorkomen dat abortus uit het strafrecht gehaald wordt vanwege de innige banden tussen D66 en christelijke partijen.

Dit gaat in onze ogen niet samen met de vrouwenstrijd. Een partij die zich decennialang inzet om de positie van werkende vrouwen te ondermijnen mag geen zegje krijgen over hoe de strijd voor een betere positie van werkende vrouwen wordt gevoerd. Het toelaten van de Jonge Democraten zou leiden tot een verrechtsing van het Comité Vrouwenstrijd en een stap vormen richting het CEO-feminisme. ROOD staat voor een socialistische kijk op het feminisme – een feminisme dat opkomst voor alle vrouwen – en dat is waar wij ons voor zullen blijven inzetten binnen Comité Vrouwenstrijd!