De Strijd van de MST

In het belang van internationale solidariteit, het gevecht tegen het kapitalisme en de noodzaak van duurzame landbouw wordt hier de situatie van de MST, Landless Rural Farmers Movement, in Brazilië geschetst. Belangrijk zijn de oorsprong van de beweging, methoden en doelen; maar ook de huidige strijd tegen de nalatenschap van Bolsonaro en het nalaten van Lula.

In de laatste fase van het dictatoriale Brazilië, naast de opkomst van vele sociale bewegingen, ontstond de MST. Nadat de inheemse bevolking een overwinning wist te boeken door hun vroegere leefomgeving terug te nemen in 1979, moesten de nakomelingen van migrantarbeiders noodgedwongen uitwijken. Hieruit ontstond geen wraak, maar werd juist inspiratie gehaald om de strijd voor grondbezit aan te gaan. In slechts vier jaar tijd werd ook daadwerkelijk land gewonnen, genoeg om meer dan 300 families te huisvesten en genoeg om een nationaal congres te organiseren. Zo ontstond in 1985 officieel de MST. De volgende stap: bezetten en uitbreiden.

Gericht op het bezetten van onproductief land kon er veel progressie worden geboekt met mindere mate van directe tegenreacties. Landloze boeren arbeiders krijgen op deze manier de mogelijkheid om op het bezette land te wonen, degelijke huizen te bouwen en zelfvoorzienend te zijn. Een grote vooruitgang ten opzichte van tenten langs de weg of kampen van agribusiness (rijke industriële agrarische grondbezitters) waar levensmiddelen schaars worden gehouden. Op basis van solidariteit worden de landloze boeren arbeiders, zover mogelijk, geholpen met voedselvoorziening en diep betrokken in het proces van nieuwe bezettingen. Zo wordt het voortouw genomen op de door de overheid uitblijvende agrarische hervormingen.

De geëiste hervormingen moeten ervoor zorgen dat de hoge concentratie van landbouwgrond in de handen van een zeer kleine minderheid kan worden verdeeld over velen. Het gaat zelfs een stap verder, door het hoge bewustzijn in combinatie van exploitatie en met de actieve strijd vormt de MST een antikapitalistische beweging. Hierdoor houdt het niet op bij bezettingen, de opgebouwde gemeenschappen ontwikkelen zich door tot socialistische gemeenschappen met zelf georganiseerde educatie, basis zorgvoorzieningen en duurzame landbouw; strevend naar een rechtvaardige samenleving voorbij het kapitalisme. In het kader van duurzame landbouw wordt niet alleen de strijd aangegaan met het grootkapitaal als grondbezitter maar ook als leverancier van gif in de vorm van pesticiden, kunstmest en genetisch gemodificeerde gewassen. Zo kan agribusiness worden vervangen met agro-ecologie en exploitatie worden omgevormd tot samenwerking.

Logischerwijs vormt de MST een bedreiging voor het huidige systeem op meerdere vlakken. Reactionaire aanvallen op MST gebieden zijn hierdoor niet ongewoon, zo mobiliseert de agribusiness politie-eenheden en het leger om de MST-gemeenschappen van het bezette land te halen. In de eerste periode van Lula als president bleven agrarische hervormingen uit, ondanks dat ze wel beloofd werden, met als gevolg een aanhoudende strijd zonder impactvolle materialistische veranderingen aan de situatie. Zonder deze veranderingen ging men richting het tijdperk van Bolsonaro, waarin verdere uitbreiding niet werd toegelaten en de reactionaire wind tot op de dag van vandaag wordt gevoeld. Dit brengt ons bij de vrij nieuwe dreiging, een nieuw hoofdstuk waarin een parlementaire onderzoekscommissie is opgericht zonder concreet doel, maar wel de poging om de MST te criminaliseren belichaamt. Deze commissie wordt uiteraard geleid door de partijgenoten, vriendjes, van Bolsonaro.

Het is ontzettend belangrijk om verder te kijken dan de huidige beweging in Nederland, te leren van de strijd uit alle hoeken van de wereld en er inspiratie uit te halen. Daarnaast is het ook belangrijk om solidair te staan met hen die steun kunnen gebruiken, te laten zien dat ook hier de moedige strijd niet onopgemerkt blijft. Tô com MST!