7 juni 2025
ROOD ArnhemDit artikel is een ingezonden opiniestuk. De opvattingen zijn daarmee geen officiële standpunten van ROOD en sluiten niet noodzakelijkerwijs aan op de meningen van al onze leden. Leden kunnen opiniestukken indienen door een conceptversie te sturen naar de redactie via redactie@roodjongeren.nl.
Dit artikel is deel van de juni editie van De Bode Arnhem. Wil je meer lezen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
West-Papoea, de westelijke helft van het eiland Nieuw-Guinea, één van de meest etnisch en ecologisch diverse gebieden op aarde, verzet zich al meer dan 120 jaar tegen de krachten van uitbuiting en imperialisme. Het gebied is voor het eerst door Nederland gekoloniseerd in 1898 voor het plunderen van grondstoffen en arbeid. Na een lange strijd tegen hun Nederlandse onderdrukkers werd er in 1961 eindelijk onafhankelijk belooft, maar onder druk van de VN en de Verenigde Staten overhandigde Nederland in 1963 West-Papoea aan Indonesië tijdens het New York Akkoord, waar overigens geen vertegenwoordigers van West-Papoea aanwezig voor waren. In 1969 volgde een schijnreferendum, de zogenaamde “Act of free choice”, waar door het Indonesische leger 1.026 inwoners werden geselecteerd en onder dwang unaniem "stemden" voor aansluiting bij Indonesië.
De Indonesische bezetting van West-Papoea heeft het eiland getransformeerd naar één van de meest gemilitariseerde en uitgebuite plekken op aarde. Met veel geweld wordt er tot de dag van vandaag land gestolen van de inheemse bevolking om erop te kapitaliseren met grootschalige verbouwing van landbouwproducten en de ginning van grondstoffen zoals goud, koper en palmolie. Het westen profiteert enorm van de bezetting door goedkope toegang naar West-Papoea's waardevolle grondstoffen, en houdt zich daarom stil terwijl Indonesië in een span van 62 jaar meer dan 500.000 mensen vermoord.
Indonesië stopt veel moeite in het assimileren van de volkeren in West-Papoea in een poging om het gebied te pacificeren. De Indonesische overheid stimuleert Indonesiërs, vooral afkomstig van het eiland Java, om te verhuizen naar West-Papoea, met belofte van gratis land gestolen van de inheemse bevolking. Tot nu toe zijn er meer dan 300.000 Indonesische kolonisten vertrokken naar het eiland. Culturele verschillen en tradities worden niet erkend, allemaal in de naam der "eenheid". Voor de mensen die zich niet assimileren is geweld aan de orde van de dag. Veel West-Papoease zijn geëxecuteerd voor het tonen van verzet naar assimilatie. Ook pleegt het Indonesisch leger systematisch bloedbaden op stammen en regio's die zich niet gehoorzamen aan Indonesische kolonisten. Zij worden vaak slachtoffer van marteling, verkrachting en moord.
De OPM (Organisasi Papua Merdeka, Nederlands: Organisatie voor een vrij Papoea) is de grootste verzetsorganisatie in strijd tegen Indonesische onderdrukking. Voor veel West-Papoease zijn zij een symbool voor hoop en bevrijding. Sinds 1970 voert de OPM een gewapende guerrillastrijd in de oerwouden. Ook zijn ze buiten West-Papoea bezig met activisme en het verspreiden van bewustzijn over de genocide in West-Papoea. Indonesië beschouwt de OPM als een terreurorganisatie, en het tonen van sympathie wordt vaak zwaar bestraft.
De geschiedenis van West-Papoea zit vol met onderdrukking en verraad. Van de Nederlandse kolonisatie tot de overhandiging naar Indonesië en het schijnreferendum. Toch heeft het volk van West-Papoea nooit stilgezeten, en bieden ze nog altijd verzet. Het ontbreekt hen niet aan moed, maar aan internationale solidariteit.
Leve West-Papoea!