Drie jaar massaslachting in Oekraïne

Het is vandaag precies drie jaar geleden dat Poetin en handlangers de oorlog in Oekraïne escaleerden tot loopgravenmassaslachting met een grootschalige inval op Oekraïens grondgebied. Een oorlog die nu ver weg lijkt van Nederlands grondgebied, maar een escalatie is die ons veel vertelt over de huidige staat van de wereld, waar een realistische dreiging van een derde wereldoorlog heerst.

Meer dan drie miljoen Oekraïeners leven vandaag de dag onder buitenlandse bezetting. Van ide meer dan negen miljoen Oekraïeners die hun thuis hebben moeten ontvluchten, hebben meer dan zeven miljoen hun land moeten verlaten en er wordt geschat dat veertigduizend burgers tot nu toe vermoord zijn door deze invasie. Voor de anderhalf miljoen mensen aan het front is niet alleen elke nieuwe dag onzeker, maar ook een nieuwe hel. Honderdduizenden Oekraïense en Russische soldaten hebben de dood gevonden op het slagveld. Aan Russische zijde zijn ziektes en etterende wonden wijdverspreid. Krijgsgevangenen rapporteren verkrachting, marteling en ondervoeding. Het in detail veroordelen van de misdaden van Russisch kapitaal in Oekraïne is een cliché in de westerse media, doch gezien de schaal van de absolute horror waar veel mensen in Oekraïne op dit moment in leven, zeer gepast. De dood is voor Poetin te goed en we kunnen niet anders dan bepleiten en hopen dat het Russische volk zo snel mogelijk met hem afrekent.

Het kan ons niet ontgaan dat de situatie waar het Oekraïense volk zich nu bevindt, waarin hun land verwoest en gesloopt wordt door Rusland, voortkomt uit dat zij daartoe geprostitueerd wordt door Amerika en haar Europese vazallen. Zij waren zich er volledig van bewust dat de ‘voordeeltjes’ waarmee zij Oekraïne lokten zouden leiden tot conflict met Rusland. Al vanaf begin jaren ‘80 zijn ze druk bezig met het ontkoppelen van Oekraïne van Russisch gas en andere grondstofstromen, in de volledige kennis dat Russisch kapitaal agressief zou reageren om toegang tot de Sevastopolhaven en de grondstoffen in Oost-Oekraïne te behouden en in de volledige kennis dat ze de Oekraïeners niet zouden kunnen beschermen tegen zulke agressie. De NAVO-landen laten het Oekraïense volk op gruwelijke wijze opdraaien voor haar eigen machtsspelletjes. Om Rusland klein te houden gooit ze Oekraïeners in de vleesmolen. Het beleid van de NAVO in Oost-Europa is duidelijk gericht op het slopen van Rusland als aparte macht, om het wederom, zoals net na de val van de Sovjet-Unie, in lijn te brengen met Amerikaans kapitaal. Dat de NAVO niet van plan is defensief te handelen zien we ook aan de woorden van Rutte. Massamoord Mark wil dat we ons voorbereiden op een “oorlogsmentaliteit”. Dat betekent voor hem strategische plannen maken en voor de werkende klasse vrede leren hebben met sterven in loopgraaf of bombardement.

De Amerikaanse president Trump pleit voor “vrede” in Oekraïne, maar laat hierbij doorschemeren dat alle westerse beloften aan Oekraïne leugens waren. Zo zijn de Oekrainers om de tafel gedwongen met de Russische ministers om een vernederende vredesovereenkomst te tekenen. De westerse draai heeft niet de beloofde nieuwe welvaart, EU-lidmaatschap en democratie gebracht, maar als het aan Trump ligt is Oekraïnes beloning: permanente bezetting van de Donbas, Zaporizja en Cherson, economische ruïnering en torenhoge schulden bij het westen. Niet om een einde te maken aan het bloedvergieten, maar omdat het volgens hem niet meer kosten-effectief is voor de Amerikanen.

Liberalen verwijten ROOD ervan niet genoeg medeleven te hebben met het Oekraïense volk omdat wij weigeren Amerikaans kapitaal te steunen in hun queeste de wereldhandel te domineren en geïmperialiseerde volkeren uit te knijpen via onder andere de NAVO. Waarom horen we deze bloedhonden niet als de VS Oekraïne onder druk zet om achttienjarigen zonder volledige bewapening naar het front te sturen als kanonnenvoer? Waar zijn hun smeekbeden aan de NAVO om Oekraïeners niet onder druk te zetten hun vluchtende landgenoten koudbloedig om te leggen als “deserteurs”? Waarom ondersteunen ze onze eis voor de vergiffenis van de slopende schuld van Oekraïne bij westerse landen niet?

Empathie voor Oekraïners is volgens deze lieden alleen te definiëren door het Witte Huis en de CIA. Het moge duidelijk zijn dat het aan Rusland toegang tot de Sevastopolhaven ontzeggen Amerika vele Oekraïense kinderoffers waard is. Erg medelevend is deze instelling ons inziens niet.

De verliezer van deze oorlog, aangewakkerd door ‘s werelds imperialisten, is zoals altijd de arbeidersklasse in de getroffen landen. Het is dan ook hun kant die we moeten kiezen, omdat alleen zij een definitief einde kunnen maken aan deze steeds terugkerende imperialistische oorlogen. In plaats van gedwongen te sterven voor kapitalistische belangen, moeten zij de wapens keren naar hun eigen kapitalist.